nagłówek "Avorum respice mores" (Bacz na obyczaje przodków) – dewiza herbowa przysługująca jedynie hrabiom Ledóchowskim h. Szaława link nagłówka

Polinowski rok w domu i zagrodzie

Karnawał i zapusty

'Zabawa w Chreptiowie' - Stanisław Batowski Kaczor

Jacek KobylińskiCo prawda karnawałowych bali na Polinowie za moich czasów nie było, za to jeszcze w czasach międzywojennych odbywały się "wieczorki taneczne" i majówki, z orkiestrą grającą nad stawami włącznie.

Polinów, lata 30-te

Od znajomego księdza otrzymaliśmy zdjęcie jego rodziców wraz z uczestnikami jednego z takich wieczorów na Polinowie w latach dwudziestych. Trudno dziś odtworzyć atmosferę tamtejszych spotkań ówczesnej młodzieży. Z reguły szlagiery z ebonitowych płyt grał nakręcany patefon. Mniej się wtedy piło (albo i wcale), za to prawie każdy kawaler namiętnie palił tytoń. Panny raczej się nie upiększały makijażem, za to kawalerowie pysznili się bryczesami (tzw. "galife") i błyszczącymi oficerkami.

Prywatka u Andzia

Za moich czasów na Polinowie odbywały się za to prywatki. Matula smażyła górę pączków (a trzeba powiedzieć, że była w tym mistrzynią), wyciągało się z piwnicy wino domowej roboty, włączało adapter i przygaszało światło. Tańczyło się w parach i w kółeczku.

Prywatka u Andzia

W przerwach organizowaliśmy gry i zabawy towarzyskie, np. "W szczerość". Niewtajemniczonym wyjaśnię, że polegało to na rozsadzeniu towarzystwa w kole, po czym jedna osoba stawała w jego środku i kręciła butelką. Ten, na kogo wskazała szyjka, musiał szczerze odpowiedzieć na zadane przez znajdującego się w środku okręgu uczestnika, pytanie. Jeśli odpowiedź zadowalała grających, następowała zmiana i ten, który odpowiadał, stawał w środku, ponownie kręcił butelką i zadawał pytanie kolejnej trafionej osobie. Zapytania często były osobiste, np. "która dziewczyna w naszej szkole najbardziej ci się podoba?", albo "który chłopak w naszym towarzystwie jest według ciebie najfajniejszy?". Za odpowiedź wymijającą trzeba było oddać fant, a następnie go wykupić, np. przez pocałowanie wybranej dziewczyny.

Prywatka u Andzia

O tych prywatkach na Polinowie wiedzieli nawet nauczyciele, jednak nie wszyscy patrzyli na nie z pobłażaniem (do wyjątków należały zwłaszcza stare panny).

Zapustów u nas raczej nie było, ale za to w Tłusty Czwartek stoły uginały się od pączków i faworków. Starsi mieszkańcy organizowali w wigilię Środy Popielcowej tzw. "Śledzika", czyli ostatki. Była to uroczysta kolacja, czasem nawet zakrapiana jakąś nalewką. O północy zaczynał się zaś Popielec, czyli pierwszy dzień Wielkiego Postu.

Ojcowie serwisu Polinów
Gawędy przy kominku i Polinowski rok
Kobylińscy
południowe Podlasie
południowe Podlasie
Kobylińscy
Kobylińscy