nagłówek „Avorum respice mores” (Bacz na obyczaje przodków) – dewiza herbowa przysługująca jedynie hrabiom Ledóchowskim herbu Szaława – dawnym właścicielom Polinowa link nagłówka

7 listopada 2020 r.

210 rocznica Bitwy na polach Polinowa 1812 r.

Wojciech Kossak - 'Oddział ułanów'

Maciej Kobyliński

W czasie kampanii napoleońskiej 7 listopada 1812 r. doszło do 'Bitwy na polach Polinowa'. Łosice zaatakował około trzy tysięczny oddział kozaków pod dowództwem gen. Iwana Witta.

Według relacji podprefekta powiatu siedleckiego Feliksa Markowskiego, Rosjanie stali obozem pod Chotyczami w sile 4 tys. piechoty i 600 koni i stamtąd dokonywali wypadów Źródło. „...Pod Łosicami doszło do potyczki z Kozakami. Nasi rozkazali ustąpić mieszkańcom z miasta, ogień trwa już 3 godziny. Kozacy patrolują, dochodząc Korczówki i Olszanki” - meldował w trakcie bitwy adiunkt policji departamentu siedleckiego Daniel Rościszewski prefektowi departamentu siedleckiego, Józefowi Grzybowskiemu Źródło.

Wojciech Kossak - 'Ułan w walce z kozakiem'

Kozaków powstrzymał major Józef Rzodkiewicz i odrzucił ich przez polinowskie pola aż do lasu chotyckiego: „...Wiadomości o bitwie pod Łosicami są następujące, wojska rosyjskie składały się z samej kawalerii, odparte zostały do choteckiego lasu. Nasz jeden oficer piechoty dostał się w niewolę. Majorowi Rzodkiewiczowi czapkę pikami zdjęto z głowy, ale bez obrażeń głowy..." - uzupełniał informacje o bitwie podprefekt powiatu łosickiego, Michał Wężyk Źródło.

W miejscowej tradycji do głównego starcia z wojskami rosyjskimi miało dojść na polach zwanych „Kurhanami" między Łosicami, a Wyczółkami, gdzie poległo wielu żołnierzy. W pewien sposób fakt ten potwierdzają znaleziska ludzkich kości podczas budowy w pocz. lat 50. XX w. drogi bitej z Łosic do Hadynowa (Materiały J. Rumika, teczka 4) Źródło.

January Suchodolski - 'Potyczka w okolicy Dębego'

Po rozgromieniu kozaków Major Rzodkiewicz obsadził groblę "między miastem, a folwarkiem łosickim", czyli prawdopodobnie groblę na Tocznej tworzącej "Staw Wielki", znajdujący się mniej więcej w miejscu dzisiejszego zalewu: "...Wojsko polskie z tej strony założyło obóz dla obserwacji miasta i grobli leżącej między miastem, a folwarkiem łosickim. Rosjanie nie odważą się pewnie atakować, bo nie mają piechoty i armat. Ja w czasie bitwy cofnąłem się do Mordów i stamtąd raportuję. Pułkownik Wierzbicki wezwany został, aby z wojskiem swoim przybył do Łosic..." Źródło.

Komisarz nadzwyczajny Kazimierz Lemnicki pisał 18 listopada o 16.00 z Łosic: „Pod Łosicami było 3000 Rosjan, ale uciekli w stronę Janowa, strata nasza wynosi do 20 ludzi i 1 oficera wzięto w niewolę. Liczba strat Rosjan większa, choć trudno ją oszacować. Utracili ponoć 1 pułkownika. Uprasza się o dostarczenie furażu dla wojska" Źródło.

Rościszewski 22 listopada donosił o stratach, jakie Rosjanie odnieśli na polach Polinowa i stwierdzał, że po bitwie kozacy pogrzebali w lesie chotyckim 35 osób, a 60 rannych wywieźli na 20 wozach, aż do Białej. Między nimi wywieziony był także kniaź Opalin, lecz skonał w drodze i pogrzebany został na cmentarzu księży bazylianów w Białej Źródło.

Ojcowie serwisu Polinów
Polinów
Kobylińscy
południowe Podlasie
południowe Podlasie
Kobylińscy
Kobylińscy