Akt likwidacji stanu majątkowego dóbr Chotycze i Toporów z 1911 r.

Dnia 7 czerwca 1911 roku między Alfredem Węglińskim, Marją Węglińską [żoną ww. - z domu Wężyk], Stanisławem Węglińskim [ojcem Alfreda] i Teodorą Wężykową [matką Marii, z domu Drzewi(e)cka)], w obecności trzech świadków, którzy podjęli się za zgodą wymienionych osób roli pośredników, a mianowicie: Dr. Michała Faytta, Stefana Bądzyńskiego i Zygmunta Chrzanowskiego - stanęła umowa następującej treści:

1) wymienione cztery pierwsze osoby, mające w równym stopniu wspólność interesów w likwidacji stanu majątkowego dóbr Chotycze i Toporów, likwidują swoje interesy na zasadach niżej wyłuszczonych.

2) Alfred Węgliński staje się właścicielem majątku Toporów, który zatrzyma swe dotychczasowe granice z wyjątkiem przestrzeni wymienionych, odchodzących od dóbr Chotycze; odejdą zaś:
a) pole położone na lewo w kierunku Chotycze - Meszki do drogi łączącej te dwie wsie,
b) część pola oznaczonego w regestrze pomiarowym literą A.I6 w sąsiedztwie dotychczasowej granicy Chotyckiej, oddzielonej linją biegnącą równolegle do tejże granicy, a mającą za punkt wyjścia miejsce między cegielnią a cyplem,
c) pole i łąki, oznaczone kopcami przy dawnym projekcie segregacyi (tranzakcya niedoszła z hr. Ostrowską).
Za przestrzeń, jaka w tych granicach, zostanie wskazaną przez pomiar Alfred Węgliński płaci w stosunku Rb. 5300 za włókę ogółu użytków i nieużytków.
Obciążenia serwitutowe przestaną faktycznie obciążać dobra Toporów, a przejdą na ciężar dóbr Chotycze, wzamian zaś za to Alfred Węgliński dopłaci do ogólnego szacunku Rb. 1000.
Z ogólnego szacunku dóbr Toporów Alfred Węgliński będzie miał potrącone Rb. 40.000 - jako przypadającą Mu od Dzieci należność.
Do żadnych praw dożywotnich Alfred Węgliński pretendować nie będzie i odnośne zastrzeżenie z hipoteki wykreślili.
U w a g a do p. 2: Alfred Węgliński uzależnia dokonanie i wykreślenie z hypoteki dóbr Chotycze i Toporów swych praw dożywotnich od zatwierdzenia tytułu własności na jego rzecz przez wydział hypoteczny.

3) Marja Węglińska otrzyma Rb. 40.000, które będą zabezpieczone na hypotece dóbr Chotycze w miejscu po dzisiejszych wierzytelnościach hipotecznych, jakie na dobrach Chotycze pozostaną po przyjęciu na hypotekę dóbr Toporów wierzytelności w rozmiarze odpowiednim do szacunku podług punktu 2.

4) Stanisław Węgliński staje się właścicielem dóbr Chotycze i przyjmuje wszelkie obciążenia dotychczasowych wierzycieli, oprócz tych, które będą pokryte szacunkiem Toporowa, oraz w dalszym ciągu obciążenie wynikające z sumy Maryi Węglińskiej zgodnie z punktem 3-im.

5) Teodora Wężykowa zrzeknie się wszelkich praw dożywotnich, odnośne obciążenia z hipoteki pozwoli wykreślić, wszelkie zobowiązania względem siebie i p. Maryi Węglińskiej lub Jej sukcesorów z datą wcześniejszą od dzisiejszej uważa za nieważne.

6) Alfred Węgliński obowiązuje się przeprowadzić układy z wierzycielami w tym znaczeniu, że ci zgodzą się przy oddzieleniu hipotek dóbr Chotycze i Toporów zabezpieczyć swoje należności tylko na jednym z dwu wymienionych majątków w sumach odpowiadających ustalonemu szacunkowi dóbr Toporów.

7) Koszty kupna dóbr Toporów obciążają w równych częściach Alfreda i Stanisława Węglińskich.

8) Alfred Węgliński nabywając Toporów zastrzega sobie następujące prawa:
a) pozostawioną mu będzie używalność dwojaka położonego przy wsi Toporów do dnia 1 lipca 1912 r.
b) krescencya z wszystkich pól dzisiejszego terytorium Toporowa za wyłączeniem tak zwanego "Zadębienia" i łąk przy nim położonych należy wyłącznie do Alfreda Węglińskiego,
c) pastwisko na 2-u letniej koniczynie pod Ludwinówką należy do Alfreda Węglińskiego do dn. 1 lipca 1911 r. oraz do dn. 1 października 1911 r. pastwisko na pszeniczysku i żytnisku.
d) wydobyte i rozstrzelone kamienie po polach z Toporowa wyłączonych winny być zabrane przez Alfreda Węglińskiego przed 1-ym kwietnia 1912 r.
e) Alfred Węgliński przeprowadza drogę szerokości 2-u prętów w prostej linii od figury Matki Boskiej do Ludwinówki.
f) ruchomości domowe stanowiące własność osobistą Alfreda Węglińskiego zostaną przez niego zabrane z Chotycz,
g) ewikcja [(łc. evictio "odzyskanie własności drogą sądową" - pozbawienie kogoś prawa do posiadania rzeczy nabytej zgodnie z prawem na mocy orzeczenia sądowego.] na Rb. 3000 zapisana na dobra Chotycze na rzecz Glücksberga i Orła do kontraktu na wełnę zostanie wykreśloną z hypoteki dóbr Chotycze, przyczem o Rb. 1500 powiększony zostanie wpis hypoteczny na rzecz Maryi Węglińskiej,
h) maszyny składające się z młocarni przewoźnej, bukownika i motoru przechodzą na własność Stanisława Węglińskiego.

9) [uwaga do punktu 2]

10) W razie trudności układów z wierzycielami i podziału wierzytelności w proporcyi od ustalonego szacunku Toporowa - zarówno Alfred Węgliński jak Stanisław Węgliński obowiązują się dawać sobie ewikcje hypoteczne, że wierzytelności przenoszące Ich wzajemne zobowiązania będą odpowiednio zabezpieczone.

11) Wszystkie osoby zainteresowane, w razie nieporozumień wynikających z umowy niniejszej, obowiązującą się załatwić te nieporozumienia przez sąd polubowny.

12) Podatki z dóbr Toporów obowiązują Alfreda Węglińskiego od dnia 1 lipca, również i rata czerwcowa T. Kr. Z. [Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego] w wysokości jaka z repartycyi [podziału, rozdzielenia w odpowiednim stosunku] pożyczki przepadnie.

Toporów dnia 7 czerwca 1911 r.

Podpisy: Alfred Węgliński, Teodora Wężyk, Marja Węglińska, Stanisław Węgliński.

Podpisy świadków: Dr. Michał Faytt, St. Bądzyński, Z. Chrzanowski.